Արդյո՞ք մենք ի վիճակի ենք գնալու նոր արկածախնդրությունների

Որքան էլ մեր հասարակության որոշ շերտերի համար երազային հնչի ՆԱՏՕ-ի անդամ դառնալու հեռանկարը, պետք է հիասթափեցնել նրանց, որովհետև առնվազն առաջիկա 10 տարիների ընթացքում հնարավոր չէ դա, եթե չասեմ, որ անհնարինի շարքից է։

Արևմուտքը, Հայաստանին հրավիրելով ՆԱՏՕ, ապահովում է երաշխավորված ռեգիոնալ հակամարտություն, միաժամանակ չի կարող երաշխավորել այն առավելագույն ժամկետը և պայմանները, որոնց դեպքում Հայաստանը կկարողանա անդամակցել։

Բանն այն է, որ ՆԱՏՕ-ին անդամակցությունը պահանջում է բոլոր անդամների կողմից համաձայնություն, ինչը Թուրքիայի հետ նոր նախապայմանների քաղաքականության սկիզբ է լինելու. սկանդինավյան երկրների օրինակը աչքներիս առաջ է։ Թուրքիան կհամաձայնի բացառապես մեկ դեպքում` Արցախը առանց նախապայմանների Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու, միջանցք տրամադրելու, տարածաշրջանային կոմունիկացիաները իր ուզած ձևով գծելու և գործարկելու, Ադրբեջանի կողմից բարձրացված «արժանապատիվ վերադարձ» ծրագիրը իրականացնելու ` այսինքն, նրանց Հայաստանում բնակության և այլ պայմաններ ստեղծելու դիմաց. այս ցանկը կարելի է շարունակել։ Նպատակը ոչ կենսունակ Հայաստան թողնելն է։

Իհարկե, սա այն դեպքում, եթե Հայաստանը կարողանա հաղթահարել Ռուսաստանի խոչընդոտը, որը, առանց չափազանց ծանր գին` այդ թվում մարդկային կյանքեր և տարածքներ, վճարելու ևս անհնար է։

Հաջորդը Իրանի Իսլամական Հանրապետության խոչընդոտն է, մի բան, որը Հայաստանին պարզապես երաշխավորված թյուրքականացում է երաշխավորելու։ Որովհետև իրանական խոչընդոտը տարածաշրջանում ստիպելու է ՆԱՏՕ-ի անդամներին Հայաստանի երաշխավոր նշանակել Թուրքիային, որպես տարածաշրջանի որոշիչ ուժ։ Դե, թուրքական երաշխավորությունը գիտակից մարդիկ, հավանաբար, պատկերացնում են, թե ինչպիսի գին է արժենալու, իսկ օտար քարոզիչները անպայման դա կշրջանցեն։

Ժողովրդին խաբելու և սեփական ճաշակը կամ քարոզչական աշխատանքը կատարելու փոխարեն լավ կլինի բացատրել, թե ինչը՝ ինչ ու ինչքան է արժենալու, և արդյո՞ք պետականության, անվտանգային միջավայրի և ներհասարակական հարաբերությունների ճգնաժամային պայմաններում մենք ի վիճակի ենք գնալու նոր արկածախնդրությունների։

Արա Պողոսյան

Մեկնաբանություններ